علائم بیماری لایم (مستقیماً پس از انتقال در مرحله ۱)

• ضایعه چشم مانند در محل گزش
• گردن درد
• لرز
• تب و سردرد
• درد عضلانی و مفصلی

همچنین عفونت در طی ۲۴ ساعت پس از گزش اولیه بروز یافته و درمان باید فوراً انجام پذیرد. بیماری لایم، حالتی بسیار خطرناک است که در صورت عدم درمان آنتی‌بیوتیکی (مراحل ۲ و ۳)، موجب کرختی، درد عصبی، مشکلات شناختی، مورمور، ضعف عضلانی، مشکل در حرف زدن و فلجی می‌شود. مطالعه فوق‌الذکر به مقایسه بیماران عفونی و غیر عفونی با یک گروه کنترل پرداخت. هیچ عضوی از گروه کنترل، پس از آزمایش به بیماری لایم مبتلا نبود. از افرادی که پیش از مطالعه مبتلا به بیماری لایم بودند، نمونه‌برداری شد تا نوع دقیق اسپیروکت لایم آن‌ها مشخص شود.

از ترشحات واژنی و منی زوج‌هایی که یکی از شرکای جنسی مبتلا به بیماری لایم بوده و دیگری پیش از مطالعه عاری از این عفونت بود، نمونه‌برداری شد و تمامی این نمونه‌ها پیش از شروع مطالعه، ثبت گردیدند. سپس، زوج‌ها پس از برقراری رابطه جنسی محافظت نشده دومرتبه تحت آزمایش قرار گرفتند. پس از رابطه جنسی، محققین اثرات مشابه لایم را در هر دو زوج- شریک جنسی فاقد عفونت پیشین و شریک جنسی مبتلا- شناسایی کردند. این امر نشان می‌دهد که این باکتری همراه با مایعات بدن در طی رابطه جنسی، انتقال می‌یابد.

این کشف، علت رخداد بالای سالیانه موارد جدید ابتلا به بیماری لایم، علیرغم نبود مدارکی دال بر گزش کنه در بسیاری از موارد را توجیه می‌کند. مرکز پیشگیری و کنترل بیماری‌های ایالات متحده اعلام کرده است که بیش از ۳۰۰ هزار مورد جدید سالیانه تشخیص و گزارش داده می‌شوند. این آمار بالای ابتلا تا پیش از این تحقیق توجیه خاصی نداشت.

مدارک نشان می‌دهند که زنان در زمینه ابتلا به بیماری لایم از طریق رابطه جنسی نسبت به مردان حساس‌تر هستند. احتمال مثبت شدن آزمایش بیماری لایم ترشحات واژنی به نسبت منی دو برابر بود؛ بنابراین، بیماری لایم دلیل دیگری برای درخواست استفاده از کاندوم در طی رابطه جنسی توسط زنان است.